Χρήσιμα

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΓΣ ΤΟΥ "ΒΥΡΩΝΑ"

Η Ενωτική Πρωτοβουλία στην χθεσινή (1/3) ΓΣ του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Αττικής "ο Βύρων" κατέθεσε ως πρόταση και μοίρασε το παρακάτω πλαίσιο Δράσης:


ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ – ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΣ 1/3/2015 

Συναδέλφισσες/Συνάδελφοι,
Η πρώτη Γενική Συνέλευση του Σωματείου μας για το 2015 μας βρίσκει μπροστά σε μία νέα εξέλιξη. Τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, μετά από 40 χρόνια κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και βέβαια μετά από 5 χρόνια βάρβαρης πολιτικής λιτότητας. Εξαρχής να σημειώσουμε ότι θεωρούμε θετική εξέλιξη το γεγονός ότι ένα μεγάλο κομμάτι του λαού στις εκλογές της 25ης Γενάρη καταδίκασε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τα δύο αυτά κόμματα ως πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου που σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται σε κρίση, ακολούθησαν και εφάρμοσαν πιστά τα μέτρα λιτότητας σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων. Μέσα σε μια 5ετία λεηλατήθηκαν τα εργασιακά δικαιώματα, υποτιμήθηκε κατά 50% η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και κυριάρχησαν οι πολιτικές των ευέλικτων μορφών εργασίας. Καταστράφηκαν παραγωγικές δυνάμεις και εξαθλιώθηκαν τεράστια τμήματα εργαζομένων. Διαλύθηκε ο δημόσιος χώρος της παιδείας και της υγείας. Ξεπουλήθηκε η δημόσια περιουσία. 
Σε ένα τέτοιο δυσμενές για τους εργαζόμενους περιβάλλον, το καθεστώς για να ενισχύσει την θέση του δεν δίστασε να χρηματοδοτήσει και να συνεργήσει στην ανάπτυξη της δολοφονικής-ναζιστικής οργάνωση της Χρυσής Αυγής ώστε μαζί με το κράτος και όργανά του να αναχαιτίσουν  την ανάπτυξη ενός αντικαπιταλιστικού εργατικού κινήματος.
Παραμένει ένα τεράστιο ζήτημα για το πως η ελληνική οικονομία, με 5 έτη εφαρμογής της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, θα μπορούσε πλέον να μπει σε φάση ανάπτυξης υπέρ των εργαζομένων ή μήπως τελικά η κατάσταση θα παγιωθεί ως «φυσιολογική» και η κοινωνία θα εκφυλιστεί περαιτέρω;
Αλλά  πριν επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στο παραπάνω ερώτημα ας το κάνουμε κατανοώντας ότι ζούμε πλέον σε μια χώρα με εργατικό δυναμικό  4.826.000 ατόμων από το οποίο το 63,3% είναι μισθωτοί, πάνω από το ¼ αυτοαπασχολούμενοι, το 6,4 εργοδότες και το 4,6% συμβοηθούντα και μη αμειβόμενα μέλη της οικογένειας. Να αντιληφθούμε ότι εργάζονται περίπου μόλις 3,6 εκατομμύρια έναντι των πάνω από 1,3 εκ ανέργων (ποσοστό 27,8%), ενώ οι άνεργοι το 2008 ήταν 378.000.  Οι συνταξιούχοι είναι 2.660.000, ενώ 4,7 εκατ. είναι μη εργαζόμενοι. Το σύνολο δηλαδή των απασχολουμένων είναι μικρότερο από τον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό. Να αντιληφθούμε ότι ζούμε σε μια χώρα με δημόσιο χρέος 179.1% του ΑΕΠ – 315 δις. ευρώ (2014) με την αγοραστική αξία των εργαζομένων να έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια κατά 50% (εάν εξαιρεθούν ανώτεροι υπάλληλοι) και το ΑΕΠ κατά 25%! Στην χώρα μας οργιάζουν οι μορφές επισφαλούς εργασίας, η προσωρινή απασχόληση και η μαύρη εργασία. Να αντιληφθούμε ότι το ιδιωτικό χρέος έχει εκτοξευθεί σε ασύλληπτα νούμερα καθώς οι τράπεζες βρίσκονται με 240 δις δάνεια εκ των οποίων τα μισά σε καθυστέρηση και κόκκινα, έναντι μόνο 145 δις καταθέσεων, χωρίς να καταγράφονται οι εκροές των τελευταίων μηνών (237 δις ευρώ το 2009) και ότι οι επισφάλειες που καταγράφονται ανέρχονται περίπου στα 63,6 δις ευρώ.
Από το σύνολο των απασχολουμένων,  το 13,5% απασχολούνται στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας (γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία-εξόρυξη μεταλλευμάτων), μόλις το 14,9% στον δευτερογενή (βιομηχανία-βιοτεχνία) ενώ στον τριτογενή (υπηρεσίες-τουρισμός-εμπόριο-μεταφορές) το απίθανο 71,7%! Το 1998 το αντίστοιχο ποσοστό εργαζομένων στο τριτογενή τομέα ήταν 58%. Οι δημόσιοι υπάλληλοι το 2009,  ήταν 907.351, ενώ σήμερα είναι περίπου 600.000. Επίσης, είναι γεγονός ότι ο μεγαλύτερος αριθμός των επιχειρήσεων στην Ελλάδα απασχολούν κάτω από 10 εργαζόμενους πράγμα που κάνει δύσκολη την ανάπτυξη των  εργατικών συνδικάτων. Η αγορά εργασίας στην χώρα μας παραπέμπει σε μια καπιταλιστική κοινωνία που βρίσκεται σε βαθιά παρακμή και χαρακτηριστικά υποανάπτυξης όπου ο αριθμός των καταγεγραμμένων ανέργων (1.341.299 άτομα) να πλησιάζει τον αριθμό των εργαζομένων στο ιδιωτικό τομέα (1.400.000).
Η ιστορική παρακμή της ελληνικής αστικής τάξης, των κομμάτων της, καθώς και των ιδεολογικών της εκπροσώπων και διανοουμένων της, αντανακλάται και στην επιδιωκόμενη παρακμιακή και επικίνδυνη τακτική κατακερματισμού των εργαζόμενων σε λογικές περιχαράκωσης, ελεγχόμενες και επιδιωκόμενες από το σύστημα και τις κομματικές γραφειοκρατίες της ιδεολογικής καθαρότητας, με αποτέλεσμα αδυναμία συγκρότησης ενός ενιαίου μαζικού αντικαπιταλιστικού εργατικού κινήματος που να θέτει συγκεκριμένες διεκδικήσεις και να πάρει με τους δικούς του όρους την κατάσταση στα χέρια του.
Μαζί με την παρακμή της αστικής τάξης έχουν καταρρεύσει και τα ιδεολογικά δόγματα και οι αυταπάτες που ιστορικά αναπτύχθηκαν μέσα στους εργαζόμενους και επέφεραν ολέθριες συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση στην παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική οικονομία και στην ΕΕ σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και άνοδο των φασιστικών και εθνικιστικών ιδεολογημάτων δίχως την ενότητα της εργατικής τάξης στην βάση της εργατικής δημοκρατίας στα συνδικάτα, της εργατικής αλληλεγγύης σε εθνικό και κυρίως σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. 
Επιτέλους πρέπει να ανοίξει το ζήτημα για το ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να αναχαιτίσουν την συρρίκνωση του παραγωγικού δυναμικού, την απαξίωση της εργατικής δύναμης, την εξαθλίωση του πληθυσμού, την αναχαίτιση της αποδιάρθρωσης του κοινωνικού κράτους. Την απάντηση δεν μπορεί να την δώσουν παρά μόνο όσοι παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και ένα σύγχρονο εργατικό  διεθνιστικό κίνημα με τις δικές του θέσεις και διεκδικήσεις που θα θέτει τις βάσεις για την ανατροπή των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων ιδιοκτησίας.
Η κινητοποίηση των εργαζομένων για την βελτίωση των θέσεων  της εργατικής τάξης και των συμμάχων της είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία. Στην εποχή της κρίσης του κεφαλαίου, της κοινωνικής παρακμής και της ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού στην ΕΕ  είναι αναγκαίο ο άνεμος της εργατικής αντίστασης να εξαπλωθεί διεθνώς για να αποκρούσει την καπιταλιστική βαρβαρότητα, τους εθνικισμούς και τον πόλεμο.  Απαιτείται άμεση αυτοοργάνωση σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας, με εργατική δημοκρατία και αλληλεγγύης και οριζόντιες διασυνδέσεις κόντρα στις διαιρέσεις και στον σεχταρισμό, για να αρχίσουμε επιτέλους μια συζήτηση που θα μας πάει μπροστά.
Η συμβιβαστική συμφωνία κυβέρνησης-ΕΕ σαφώς δεν μπορεί να ικανοποιήσει τους εργαζόμενους. Επιπλέον, παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο λήψης περαιτέρω μέτρων που επιβάλλει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση του.  Αποτελεί λοιπόν χρέος μας η ενδυνάμωση του λαϊκού παράγοντα και του συνδικαλιστικού κινήματος για αποσόβηση της ανθρωπιστικής κρίσης και την βελτίωση της θέσης των εργαζομένων.  
Οι πολιτικές εξελίξεις δείχνουν ότι δύσκολα θα υπάρξει πεδίο και περιθώριο συνεννόησης με την ΕΕ που να επιφέρουν ουσιαστική καλυτέρευση των όρων διαβίωσης των εργαζομένων. Φαίνεται ότι περισσότερη βαρύτητα δόθηκε στην επικοινωνιακή διαχείριση του ζητήματος της διαπραγμάτευσης και όχι στους όρους αυτής και στο δυσμενές για τους εργαζόμενους οικονομικό περιβάλλον σε ολόκληρη την Ευρώπη. Άλλωστε η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι οι θεσμοί θα συνεχίσουν να επιτηρούν τη χώρα, ενώ όσες αλλαγές θα έρθουν στο κοινωνικό επίπεδο, θα γίνουν μετά από διαβούλευση με τους δανειστές. Οι περισσότερες αλλαγές που προτίθεται να πραγματοποιήσει η κυβέρνηση βρίσκονται μακριά από τις άμεσες ανάγκες των εργαζομένων. Επιπλέον, παραμένει ανοικτό το ενδεχόμενο λήψης περαιτέρω μέτρων που επιβάλλει το κεφάλαιο στους εργαζόμενους προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να ισορροπήσει για μεγάλο διάστημα ανάμεσα στα δίκαια εργατικά αιτήματα για κατάργηση των μνημονιακών αντεργατικών νόμων και στην πίεση του Ελληνικού κεφαλαίου (μεγάλου και μικρού) της ΕΕ, του ΕΚΤ και του ΔΝΤ.  Εκτιμούμε ότι η από τα δεξιά ανατροπή της Κυβέρνησης ή λύσεις "εθνικών κυβερνήσεων" θα έχει ολέθρια αποτελέσματα για τους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης.
Το εργατικό κίνημα έχει καθήκον να μην αφήσει τον καιρό να πάει χαμένο, να υποχρεώσει τη νέα κυβέρνηση να πάρει μέτρα επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων, του βασικού μισθού στα 751 ευρώ και την κατάργηση των μνημονίων και δανειακών συμβάσεων.
Θα πρέπει να  γίνει κατανοητό στους εργαζόμενους ότι όσα θετικά μέτρα ενδεχομένως παρθούν είτε στο πεδίο των δημοκρατικών ελευθεριών (κλείσιμο στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών), είτε στα εργασιακά (νομοθετική κατοχύρωση κυριακάτικης αργίας, επαναφορά συλλογικών συμβάσεων), είτε στην προστασία της πρώτης κατοικίας αποτελούν αιτήματα που το εργατικό κίνημα διεκδικεί αγωνιστικά όλα αυτά τα χρόνια.
Το βάρος όσον αφορά τις συμβάσεις και την προστασία των εργατικών συμφερόντων καθώς και την απόκρουση της τρομοκρατίας των αφεντικών πέφτει στις πλάτες όλων των εργαζομένων στην κατεύθυνση της μαζικοποίησης των εργατικών σωματείων και ενάντια στην λογική της ανάθεσης των κομματικών γραφειοκρατιών. Το άνοιγμα σε όλους τους εργαζόμενους και η μαζικοποίηση του σωματείου μας  καθώς και η εμπέδωση της εργατικής δημοκρατίας και αλληλεγγύης αποτελούν βασικούς όρους αναχαίτισης της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Οι δράσεις του σωματείου πρέπει να ενταθούν και να αποκτήσουν μεγαλύτερη συνοχή.  Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους
Γνωρίζοντας ότι ο ταξικός πόλεμος είναι αδυσώπητος και δεν γνωρίζει ανάπαυλες, η Ενωτική Πρωτοβουλία πρότεινε στο ΔΣ να οργανωθεί συγκέντρωση σε κεντρικά φροντιστήρια της εργοδοτικής ένωσης Europalso την ημέρα των Τριών Ιεραρχών κόντρα στην αυθαίρετη καταστρατήγηση της αργίας από την εργοδοσία, πρόταση, η οποία συνάντησε την πεισματική άρνηση της πλειοψηφίας στο ΔΣ.
Για το επόμενο διάστημα είναι πολύ σημαντικό να πιέσουμε την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας για συνάντηση όπου θα αναπτύξουμε τα θέματα του κλάδου και όπου θα την αναγκάσουμε να πάρει μέτρα ενάντια στο στημένο σωματείο που μας έχει επιβάλει μεικτό ωρομίσθιο των 3,52 και 6,60 ευρώ για όσους έχουν πολλά χρόνια προϋπηρεσίας  και την καταστρατήγηση της όποιας εργατικής νομοθεσίας από την εργοδοσία.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
·   Συγκέντρωση έξω από το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών στις 5 Μαρτίου με στόχο την καταγγελία της παρουσίας"φουσκωτών" στη δίκη κατά του σωματείου μας, στο πλευρό του ψευδο-σωματείου και του μέλους της διοίκηση ΔΣΑ Βερβεσού που στηρίζει πρακτικές «κίτρινου» συνδικαλισμού.
·   Κινητοποίηση στην εταιρεία Lingua Phone με στόχο τη διεκδίκηση δεδουλευμένων των τριών συναδέλφων  σε ημερομηνία που θα συναποφασίσουν οι εργαζόμενοι με το ΔΣ.
·   Άμεσα αίτημα για συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Να έχει προηγηθεί εκ νέου αποστολή του υπομνήματος του σωματείου.                                                                                                                                                                           
·   Παρέμβαση στην έκθεση ξενόγλωσσου βιβλίου στις 14-15 Μαρτίου που θα διεξαχθεί στο Royal Olympic Hotel
·   Κοινή δράση με το ΣΕΦΚ απέναντι στις  εργοδοτικές ενώσεις των φροντιστηρίων μέσης εκπαίδευσης ΟΕΦΕ-ΣΕΦΑ. 
·   Κλήση σε σύσκεψη προς τα υπόλοιπα σωματεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης για την οργάνωση δράσεων πίεσης προς το υπουργείο Εργασίας για κατάργηση των αντεργατικών νόμων και θέσπιση ελευθέρων συλλογικών διαπραγματεύσεων για την υπογραφή ΣΣΕ και επαναλειτουργία του ΟΜΕΔ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ-ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
·   Υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας που να καλύπτει τις ανάγκες μας, στα 13,36 ευρώ την ώρα και με μηνιαίο μισθό – Συμβάσεις αορίστου χρόνου για όλους τους εργαζόμενους στην ιδιωτική εκπαίδευση με κατάργηση του νόμου 3986/2011
·   Άμεση αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, της επεκτασιμότητας και της μετενέργειας. Θέσπιση κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ στα 751 ευρώ.
·   Πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους τους εργαζομένους και ανέργους, ντόπιους και μετανάστες
·   Ουσιαστική προστασία των ανέργων.
· Κατάργηση των προγραμμάτων δουλείας voucher και ΕΣΠΑ – Μόνιμη-σταθερή δουλειά για όλους. Οι άνεργοι δεν έχουν ανάγκη επιμόρφωσης αλλά εργασίας. Τα χρήματα να δίνονται απευθείας στους ανέργους χωρίς την διαμεσολάβηση των εργολάβων των ΚΕΚ ή για να δημιουργούνται θέσεις εργασίας.
· Κατάργηση της εγκυκλίου 4601/304 του υπουργείου Εργασίας με την οποία καταστρατηγούνται τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων κάτω των 25 ετών ανεξαρτήτως κλάδου.
·   Κατάργηση της 6ης Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία κατακρεούργησε τις ΣΣΕ
·   Απαγόρευση απολύσεων.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου