Χρήσιμα

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Η ΓΣΕΕ, ΤΟ ΠΑΜΕ ΚΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Για να διαλύουμε τις παρεξηγήσεις και να απαντήσουμε μια και καλή στο εκβιαστικό δίλημμα που έθεσε στην ΓΣ της 26/06 η πρόεδρος του σωματείου «Ή με την ΓΣΕΕ ή με το ΠΑΜΕ» πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το δίλημμα αυτό είναι εκτός πραγματικότητας. Η μόνη απάντηση που μπορεί και πρέπει να δοθεί στην λαίλαπα της αντεργατικής πολιτικής κυβέρνησης-τρόικας είναι η ενότητα των εργαζομένων.

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουμε καμιά αυταπάτη για τον προδοτικό ρόλο της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και την αδυναμία της να στηρίξει αποτελεσματικά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης. Αντίθετα, όπως κάνει όλα αυτά τα χρόνια υπηρετώντας τα συμφέροντα της εργατικής αριστοκρατίας αλλά και με την πρόσφατη στάση της στο θέμα των επιχειρησιακών συμβάσεων, απέδειξε ότι είναι φορέας αστικής επιρροής και λειτουργεί ως εργαλείο διαμεσολάβησης και συναίνεσης οδηγώντας σε εκφυλισμό το συνδικαλιστικό κίνημα.

Είναι, όμως, κοντόφθαλμη, απλοϊκή και εντέλει επικίνδυνη η αντίληψη ότι αφού οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ είναι ξεπουλημένες η μόνη λύση είναι το ΠΑΜΕ. Είτε μας αρέσει είτε όχι η ΓΣΕΕ είναι η πανελλήνια πανεργατική ομοσπονδία, το ΠΑΜΕ είναι μια παράλληλη συνδικαλιστική δομή μετώπου που προωθεί τις θέσεις του ΚΚΕ. Η τακτική αυτή αντί να προωθεί την συσπείρωση της εργατικής τάξης έχει σαν αποτέλεσμα την πολυδιάσπαση σε σωματεία- σφραγίδες και τον κατακερματισμό του συνδικαλιστικού κινήματος χωρίζοντας με ιδεολογικά κριτήρια τους εργαζόμενους σε «ταξικούς επαναστάτες» και «βαρίδια του εργατικού κινήματος».

Είναι προφανές ότι υπάρχει μια σύγχυση των μορφών συνδικαλιστικής οργάνωσης με το κόμμα, που οργανώνει τους πρωτοπόρους της εργατικής τάξης. Αυτή η σύγχυση έχει ως αποτέλεσμα να απομαζικοποιούνται τα σωματεία, να μην υπάρχει αντίσταση στην επίθεση της εργοδοσίας, να δημιουργούνται από την μια εργοδοτικά σωματεία και από την άλλη κλαδικά σωματεία από τα πάνω που καπελώνουν τα σωματεία που υπάρχουν ήδη στον κλάδο την στιγμή που ούτε σύμβαση δεν μπορούν να υπογράψουν.

Παλεύουμε για ένα σωματείο, μία ομοσπονδία, ενότητα των εργαζομένων με βάση τα κοινά τους προβλήματα, μία ενιαία συγκέντρωση. Θεωρούμε ότι η νίκη του συντονισμού σωματείων- ομοσπονδιών-εργατικών κέντρων μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς προς όφελος των εργαζομένων, να φθείρει την συνδικαλιστική γραφειοκρατία και να κάνει πράξη το ενιαίο εργατικό μέτωπο απέναντι σε εργοδοσία, κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου