16 δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΜΑΪΟΥ 2010
01 εργασία
ματιές
στα Δ.Σ.
Ποια είναι η κατάσταση στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών;
Στέλνουμε τα παιδιά μας στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών αλλά η ιστορία τους αν και πολύ παλιά παραμένει άγνωστη. Η επισφάλεια της εργασίας σε αυτά δεν έχει τύχει της ανάλογης προσοχής με άλλα αντίστοιχα σωματεία. Αναγκαίο κακό ή κλάδος καλύτερα ξεχασμένος παρά ενδυναμωμένος;
Η ιστορία ξεκινά με τον Σύλλογο «Βύρωνας», Ομοιεπαγγελματικό Πανελλήνιο Σύλλογο Καθηγητών Ξένων Γλωσσών (1975) και φτάνει σήμερα στον Σύλλογο «Βύρωνας», κλαδικό σύλλογο εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση Ν. Αττικής (2006), μετά και την εμφάνιση ενός «εργοδοτικού» «Σωματείου εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Αττικής» (2004), με κυβερνητικές ευλογίες.
Ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη του «Βύρωνα» και ακόμα λιγότεροι του ψευδοσωματείου. Λίγα επομένως και τα μέλη. Παράλληλα, υπάρχουν στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης το ΣΙΕΛ, στα ιδιωτικά σχολεία (ΠΑΣΚΕ) και ο ΣΕΦΚ, στα Φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης (Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις).
Η αλλαγή του «Βύρωνα» έγινε πριν λίγα χρόνια από ελάχιστα μέλη-καθηγητές ξένων γλωσσών και με την ηγεσία του ΠΑΜΕ, μοναδικής δύναμης στο σωματείο για χρόνια, οπότε ο «Βύρωνας» έχασε το δικαίωμα υπογραφής ΣΣΕ, οι εργαζόμενοι στα Κ.Ξ.Γ. έγιναν έρμαιο μιας απαράδεκτης ΣΣΕ και η ΟΙΕΛΕ το διέγραψε λόγω επικάλυψης της δράσης άλλων σωματείων-μελών της και του κλαδικού του χαρακτήρα, αλλά και παρασύρθηκε σε άστοχες απεργίες που υπογράφουν την άμεση απόλυση των απεργών, με την απλή μη ανανέωση της σύμβασής τους.
Επάγγελμα προσωρινό «μέχρι να πάμε στο δημόσιο», ωρομίσθια απασχόληση όσες ώρες θέλει ο εργοδότης, εργασία τις αργίες, απλήρωτα Χριστούγεννα-Πάσχα, απόλυση κάθε καλοκαίρι και ταμείο ανεργίας... Κανείς δεν μπορεί να ζήσει από αυτή τη δουλειά. Και οι εργαζόμενοι στο χώρο είναι χιλιάδες.
Μετά από χρόνια μοναξιάς και μόλις το Δεκέμβριο 2009 μπορέσαμε να συγκροτήσουμε ενωτική πρωτοβουλία-παράταξη καθηγητών Κ.Ξ.Γ. –με συμμετοχή και από την παλαιότερη αντιπροσώπευση, ως αναγκαία αντίδραση στο νέο, σκληρό, αντεργατικό καθεστώς που επέφερε στον κλάδο το ψευδο-«σωματείο» και λόγω της αδυναμίας να ανταποκριθεί ο χώρος ενωτικά και καίρια στις νέες ανάγκες και να μην αποτελεί σωματείο-σφραγίδα ενός μόνον πολιτικού χώρου –με πρακτικές επιβίωσης όπως εγγραφή συνδικαλιστών άλλων σωματείων αλλά και μελών χωρίς έγκριση- αλλά όλων των εργαζόμενων.
Η ενωτική προσπάθεια γίνεται υπό αντίξοες συνθήκες στοχοποίησης ως «εχθρών της εργατικής τάξης» και λοιπών παρελκυστικών τακτικών. Παρόλα αυτά, δρούμε μέσα από παρεμβάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, παρεμβάσεις στο συνέδριο της ΟΙΕΛΕ, κατάθεση αίτησης ακυρότητας των εκλογών-παρωδία του ψευδοσωματείου, δελτία τύπου, ενημερωτικό υλικό και φυσική παρουσία σε εκδηλώσεις προκειμένου να αυξηθεί η μαζικοποίηση του σωματείου και να αποκατασταθεί η ιστορικότητα του σωματείου, ώστε οι εργαζόμενοι να ανακτήσουν τα δικαιώματά τους και να υπάρχει μια διαφορετική φωνή στο συνδικαλιστικό κίνημα για να κάνουν επιτέλους τη δουλειά τους οι ηγεσίες, ως εκπρόσωποι των εργαζομένων και συνδικαλιστές και όχι ως εκπρόσωποι της κυβέρνησης ή ενός συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος.
Επειδή, όμως, τίποτα δεν έχει κριθεί και η μάχη είναι μεγάλη, χρειάζονται πρωτοβουλίες και συντονισμός κινήσεων που θα αγγίζει την πλειοψηφία των εργαζόμενων που, δεδομένων των συνθηκών, δεν έχουν ένα αντιπροσωπευτικό σωματείο, που να επιβάλλει τη λογική. Πρέπει να βρεθούν τρόποι να κινητοποιηθούν όσοι περισσότεροι εργαζόμενοι γίνεται και να ανατρέψουμε τη μοιρολατρία, που καθιστά την αντίδραση σε όσα συμβαίνουν αναντίστοιχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου